اسفند 1397

درآمد

در این بخش به راه های پیوند میان انسان ها می پردازم ، اعم از راه های جغرافیایی  مانند  راه های دریایی  وخشکی، یا راه های ارتباطی میان انسان ها  مانند نوشته و مخابرات . راه های شناخت را هم در همین بخش می آورم.

راه های جغرافیایی  میان دو منطقه  بر پایه نیاز به مبادله جنس و کالا ایجاد شده، و بازرگانی در آن   نقش درجه اول را دارد . در مسیر همین راه ها است که آبادی ها و شهر های بشدو مناسبات انسان ها  گسترده یافت .اگر پیمودن راه در خشکی برای بشر آسان بود اما رودخانه های بزرگ و دریاها اغلب سدی سترگ برای باشندگان دو کرانه بود. اما آشنایی با شیوه های ابتدایی دریانورد همچون جریان آب و  باد  پیمودن یک مسیر را آسانتر  و سریع تر نمود و شهر های ساحلی امتیازات بیشتری نسبت به شهر دور از آب یافت .

راه های ارتباطی  مخابراتی : در گذشته وسیله پیوند و انتقال تجربه میان انسان ها به سنگ نویسی و تابلت های گلی محدود می شد. نگارش بر پوست حیوان یا کاغذ و بالاخره صنعت چاپ هر یک دگرگونی تاریخی در گسترش دانش بشری و شبکه های گوناگون در میان افراد جوامع  گوناگون داشته است . اما پست ، تلگراف و تلفن  و سرانجام   انترنت نقش دورانسازی در سده بیستم م در گسترش آگاهی و پیوند میان افراد بشر ایجاد کردند .

راه های شناخت : بشر برای ادراک هستی و برقراری رابطه به دنیای ذهنی خود نیز راه های گوناگونی را آزموده است : ایمان ، عرفان ، فلسفه و علم هر کدام راهی در مقابل انسان قرار داده است .